Από την Τεχεράνη ως τη Γάζα, είμαστε ενωμένοι ενάντια στην ισραηλινή εγκληματικότητα και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό: Μια ανακοίνωση της baray-e Felestin

20 Ιουνίου 2025

Το παρακάτω κείμενο είναι μια συνοπτική μετάφραση μιας δήλωσης στα φάρσι σχετικά με την απρόκλητη επίθεση του Ισραήλ κατά του Ιράν. Η δήλωση δημοσιεύθηκε το Σάββατο 14 Ιουνίου στο κανάλι Telegram της baray-e Felestin (Για την Παλαιστίνη), μιας ανεξάρτητης αριστερής ομάδας αλληλεγγύης προς την Παλαιστίνη με έδρα την Τεχεράνη. Η baray-e Felestin, που ιδρύθηκε νωρίτερα φέτος ως ακτιβιστική συλλογικότητα, πραγματοποίησε την πρώτη της συγκέντρωση στις 22 Μαΐου μπροστά από το Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης.

«Χθες το βράδυ, ο ήχος των εκρήξεων έσκισε το σκοτάδι της νύχτας στις αγαπημένες μας πόλεις του Ιράν, προκαλώντας σοκ και δυσπιστία στις καρδιές των ανθρώπων. Χθες το βράδυ, το Ισραήλ χτύπησε στην καρδιά εκατομμυρίων Ιρανών – δεν στόχευσε απλώς μια γεωγραφική τοποθεσία, αλλά επιτέθηκε στην ιστορική μας μνήμη, στους συναισθηματικούς και πολιτικούς μας δεσμούς, στις ελπίδες μας και στο μέλλον μας. Χθες το βράδυ, ο παρασιτικός προμαχώνας και η στρατιωτική βάση των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή – μια ωμή ενσάρκωση του στρατιωτικοποιημένου καπιταλισμού, η φύση του οποίου έχει τις ρίζες της στην κατοχή και τη δολοφονία παιδιών – μας υπενθύμισε για άλλη μια φορά το κοινό μας πεπρωμένο. Χθες το βράδυ, σπίτια μετατράπηκαν σε ερείπια, σώματα παρέμειναν παγιδευμένα κάτω από τα συντρίμμια και ζωές χάθηκαν από τη σκόνη, τις πέτρες και τη φωτιά.

Είμαστε ακόμα σε κατάσταση σοκ – αλλά όχι μόνο από τον θόρυβο των πυραύλων και των βομβών. Μας στοιχειώνει ο επαναλαμβανόμενος εφιάλτης της σύγχρονης ιστορίας της περιοχής μας, η ιστορία μιας ιμπεριαλιστικής κατάκτησης, της οποίας η ατέρμονη δίψα για κυριαρχία έχει στοιχίσει τη ζωή Παλαιστινίων στη Γάζα, Λιβανέζων στη Νταχίγιε, Υεμενιτών στη Σαάντα, Αφγανών στην Καμπούλ και στο Κανταχάρ, και τώρα Ιρανών στην Τεχεράνη, στο Σιράζ, στο Ταμπρίζ, στο Ιλάμ και στο Κερμάνσαχ. Και ίσως αύριο, θα χτυπήσει ξανά, σε μια άλλη πληγωμένη πόλη της Δυτικής Ασίας.

Αυτός ήταν ο εφιάλτης που μας ώθησε να βγούμε στους δρόμους στις 22 Μαΐου. Με σημαίες στα χέρια, φωνές στα λαρύγγια και τα μάτια στραμμένα στον ορίζοντα, φωνάζαμε: «Από τη Γάζα και το Υεμένη μέχρι την Τεχεράνη - Εργάτες του κόσμου, ενωθείτε!» και «Ούτε η Γάζα ούτε ο Λίβανος είναι ξεχωριστά από το Ιράν». Προσπαθήσαμε να υπενθυμίσουμε στον κόσμο ότι η τύχη της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών της Δυτικής Ασίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Είπαμε ότι, ακόμη και αν η ταλαιπωρία της Παλαιστίνης μπορεί να φαίνεται μακρινή από το σημείο όπου βρισκόμαστε, στα μάτια των δυτικών αποικιοκρατών, αυτή η απόσταση δεν υπάρχει. Δεν μας βλέπουν ως ξεχωριστά έθνη, αλλά ως μια ενιαία απειλή – μια απειλή για την κυριαρχία τους, που βασίζεται στην αδικία, την αποικιοκρατία και τη λεγόμενη Νέα Τάξη στη Μέση Ανατολή.

Χθες, κλάψαμε για τα παιδιά της Γάζας και για τις παλαιστινιακές μητέρες που έβαλαν τα παιδιά τους να αναπαυθούν στην αγκαλιά της γης. Σήμερα, φωνάζουμε για την Τεχεράνη, το Ταμπρίζ, το Σιράζ, το Κερμάνσαχ, το Ιλάμ. Φωνάζουμε για το Ιράν, στέκοντας κάτω από έναν ουρανό βαμμένο κόκκινο, σε δρόμους βαρείς από τη μυρωδιά του αίματος. Αλλά εμείς, οι λαοί της Μέσης Ανατολής, είμαστε τα παιδιά της αντίστασης – αναγεννημένοι από τις στάχτες της κατοχής και του πραξικοπήματος. Κουβαλάμε στις καρδιές μας τις μνήμες του πόνου και της ελπίδας.

Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, καθώς ο λαός του Ιράν ξαναζεί τις πικρές αναμνήσεις του πολέμου, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί μπροστά σε όσους, με καρδιές που έχουν πουληθεί στη Δύση, τα μάτια στραμμένα στο θέαμα του παγκόσμιου καπιταλισμού και τα μυαλά αποικιοκρατημένα από την αυτοκρατορία, επανειλημμένα κάλεσαν σε επιθέσεις εναντίον του Ιράν. Αντί να σταθούν στο πλευρό του λαού, χτυπούν τα τύμπανα του πολέμου – και σήμερα κάθονται και παρακολουθούν καθώς θρηνούμε, θεατές στη γιορτή του πένθους μας. Αυτοί οι ικέτες στις πύλες της Δύσης προσποιούνται ότι ενδιαφέρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά προσφέρουν πρόθυμα ανθρώπινες θυσίες για να ευχαριστήσουν τους ιμπεριαλιστές αφέντες τους. Ξεπλένουν τα εγκλήματα του Ισραήλ στα δηλητηριώδη μέσα ενημέρωσης. Αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά τον δαίμονα που στοχεύει σκόπιμα και εν γνώσει του ταυτόχρονα κατοικημένες και στρατιωτικές περιοχές. Γνωρίζουμε ότι, ενώ χύνει αίμα στο Ιράν, την Παλαιστίνη, τον Λίβανο, την Υεμένη και αλλού, η ισραηλινή πολεμική μηχανή διεξάγει και ψυχολογικό πόλεμο. Οι φανεροί και μυστικοί πράκτορές της διαδίδουν το βρώμικο ψέμα ότι η δολοφονία των συμπατριωτών μας – αμάχων, στρατιωτικών, ακαδημαϊκών και πυρηνικών ελίτ – είναι «αποδεκτό κόστος» για την επίτευξη των στρατιωτικών στόχων του Ισραήλ, και ότι αυτοί οι στρατιωτικοί στόχοι είναι μάλιστα νόμιμοι!

Δεν θα ξεχάσουμε ότι εν μέσω της σφαγής ενός εγκληματικού πολέμου, υπήρχαν εκείνοι που πρόδωσαν τον λαό μας. Όχι μόνο οι δυτικοποιημένοι ομογενείς με τα μισθωμένα μέσα ενημέρωσης, αλλά και εκείνοι που, για χρόνια, πλούτισαν εκμεταλλευόμενοι την εργατική τάξη, τους εργάτες και τους καταπιεσμένους αυτής της χώρας. Σε αυτή την κρίσιμη καμπή της ιστορίας της χώρας μας, αυτή η ομάδα δεν βλέπει τη σωτηρία στην πάλη για κοινωνική δικαιοσύνη και στην υπεράσπιση των ιστορικών δικαιωμάτων αυτού του έθνους, αλλά στον συμβιβασμό και στην ικεσία στα πόδια της αμερικανικής αυτοκρατορίας και των συμμάχων της. Για αυτή την ομάδα, οι «διαπραγματεύσεις» με τις δυτικές δυνάμεις δεν είναι παρά ένα τέχνασμα για να συνεχίσουν την ταξική κυριαρχία, όχι για να άρουν τις κυρώσεις, αλλά για να εδραιώσουν τη δική τους οικονομική θέση, να συνεχίσουν τη λεηλασία του Ιράν και να υπηρετήσουν τον ιμπεριαλισμό. Αυτή η ομάδα είναι εξίσου συνένοχη στα συνεχιζόμενα εγκλήματα με τα εχθρικά μέσα ενημέρωσης και τα αποικιακά μεγάφωνα, καθώς έχουν διαβρώσει τη ραχοκοκαλιά της αντίστασης από μέσα και έχουν κρατήσει όμηρο τη βούληση του λαού με τις κενές υποσχέσεις τους για «εξομάλυνση» [σχέσεων με το Ισραήλ].

Υπάρχει μια οργανική, δομική και στρατηγική σχέση μεταξύ των φιλοϊμπεριαλιστικών δυτικοποιημένων εξόριστων και των εκμεταλλευτών των μαζών στο πλαίσιο της κυρίαρχης δομής στο Ιράν. Είναι τα δύο χέρια του ίδιου σώματος: του σώματος της εξάρτησης. Περιφρονούν το ιδανικό της ανεξαρτησίας της επανάστασης του 1979 και θέλουν να υποτάξουν πλήρως το Ιράν στο ιμπεριαλιστικό σύστημα παγκόσμιας εκμετάλλευσης. Παρά τις επιφανειακές διαφορές τους, αυτές οι δύο τάσεις τελικά υποστηρίζουν έναν κοινό στόχο: την καταστροφή της ιστορικής ικανότητας του ιρανικού έθνους να αντιστέκεται, τη διαγραφή της μνήμης της αντίστασης και την υποταγή στη λογική της αγοράς, του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής εξουσίας.

Παίρνουμε ξεκάθαρη θέση ενάντια και στις δύο αυτές δυνάμεις. Απορρίπτουμε τη λογική της εσωτερικής λεηλασίας και τη γλώσσα της εξωτερικής προδοσίας. Αντιτιθέμεθα στους μισθοφόρους που έχουν χαράξει το όνομα της διπλωματίας στον τάφο της αντίστασης και στην τάξη που έχει ανέλθει στην εξουσία και τα προνόμια πάνω στα σπασμένα σώματα της εργατικής τάξης.

Εμείς, οι λαοί της Μέσης Ανατολής, πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, όχι ως διάσπαρτα έθνη, αλλά ως ένα ενιαίο σώμα, πληγωμένο αλλά ζωντανό, που αντιστέκεται στο τέρας του αποικιοκρατισμού, στη μηχανή θανάτου του παγκόσμιου καπιταλισμού, στο Ισραήλ και την Αμερική, και στους τοπικούς πράκτορες και υποστηρικτές τους.

Δεν θα σπάσουμε ούτε θα υποχωρήσουμε μπροστά σε αυτό το έγκλημα. Θα γίνουμε πιο ανθεκτικοί, πιο αποφασισμένοι, όπως οι αδελφές και οι αδελφοί μας στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Η δίκαιη οργή μας εναντίον του Ισραήλ θα μεταδοθεί από γενιά σε γενιά, σαν μια διαθήκη γραμμένη με αίμα, στα παιδιά μας, ώστε να μην ξεχάσουν ποτέ πώς χύθηκε αυτό το αίμα στη γη μας και πώς, μαζί με όλους τους λαούς του Νότου, είμαστε ενωμένοι και μοιραζόμαστε την ίδια μοίρα σε αυτή την αντίσταση και τον αγώνα.

Φωνάζουμε: Τεχεράνη, Γάζα, Βηρυτός, Βαγδάτη, Δαμασκός – είμαστε ενωμένοι στο πεπρωμένο, και η «αντίσταση» είναι το κοινό κεφάλαιο όλων των ζωών μας, και η ενότητα είναι το μυστικό της νίκης.»

Εισαγωγή - μετάφραση: από συντροφικό προφίλ στο fb

Πηγή: https://znetwork.org/znetarticle/from-tehran-to-gaza-we-stand-united-against-israeli-criminality-and-american-imperialism-a-statement-from-baray-e-felestin/